Kefalonija

Kefalonija, najveće ostrvo Jonskog arhipelaga, očarava već na prvi pogled. Gde god da krenete, opija vas miris ruzmarina, origana, timijana, žalfije, majčine dušice i nane. Užareno sunce blješti i presijava se na zidovima belih kuća i glatkom kamenu. I čini se da ćete u plavetnilu Jonskog mora ugledati i neku od zlatokosih sirena koje su nekada davno zbunjivale Odisejeve ratnike…

U tom beskrajnom plavetnilu smestila se Kefalonija, najveće jonsko ostrvo sa 250 km prelepih plaža, čiju je zanimljivu istoriju najbolje opisao Luj de Bernijer u svom bestseleru „Mandolina kapetana Korelija“. Istoimeni film sa Nikolasom Kejdžom i Penelope Kruz u glavnim ulogama, proslavio je ovo ostrvo širom sveta, pa su i turisti počeli da pristižu. Jer, na Kefaloniji možete da sledite morske puteve Odiseja, kralja Itake, ili da plivate u kristalno čistom i nestvarno plavom moru, a svaka plaža podseća na onu iz filma…

Vozeći se iznajmljenim kolima, krivudavim obalskim putevima kroz brda, može se uživati u pogledu na zelene maslinjake i bele zaseoke prepune kućica kao iz bajke, ukrašenih prekrasnim bugenvilijama. Kefalonija odiše tišinom, mirom i spokojem, mada ima dosta turista, a ljubazni Kefalonjani odlično govore engleski, ali i druge svetske jezike.

Marljivi stanovnici Kefalonije odlični su trgovci i brodograditelji, ali kao moreplovcima im sigurno nema premca. Iako provedu i po više decenija u okeanskim plovidbama, ne zaboravljaju svoju otadžbinu kojoj se vraćaju puni ljubavi, ali i punih džepova, ostavljajući joj velike novčane priloge. Posle razornog zemljotresa 1953.godine, oni su svojim bogatim donacijama najviše i pomogli u obnovi Kefalonije, jer je tada uništeno više od 70% svih građevina na ostrvu, a samo nekoliko mesta na severu prošlo je neozleđeno. Poginulo je 600 ljudi, a povređeno više od 1000. Mnogi stanovnici ostrva tada su napustili svoj dom u potrazi za sigurnijim tlom. Zahvaljujući pomorcima i emigrantima iz celog sveta, obnovljen je i najveći ostrvski grad Argostoli, sedište grčke pravoslavne crkve, u kojem se može uživati u šetnji pešačkom promenadom pored mora, ali i u venecijanskim trgovima, muzejima, pozorištima, crkvicama i vilama skrivenim iza živopisnih vrtova. Tu su i elegantni italijanski restorani „Kapetanova mandolina“ i „La gondola“, raskošna kafeterija „Antika“ u glavnoj ulici Litostroto i čuvena poslastičarnica „Premijer“, gde treba probati domaći sladoled od kozijeg mleka.

Argostoli

Liksuri, drugi po veličini ostvrski grad, podignut je na Palikiju, jednom od dva poluostrva. Kao u Boki kotorskoj, put od Liksurija do najvećeg ostvskog grada, Argostolija, skraćuje se polučasovnom vožnjom trajektom. A odatle se brzo stiže do čuvene uvale Mirtos, zaštitnog znaka Kefalonije, jedne od pet najlepših plaža na Mediteranu.

Liksuri

plaža Mirtos

Ipak, slavu Mirtosa ugrožava plaža koja se ne može naći na svim mapama, a pronalaze je samo najuporniji…Put vodi preko brda koja se uzdižu iznad Liksurija, kroz tiha sela ka manastiru Kipurija, zatim makadamom na čijem kraju je dve stotine stepenika koji vode do plaže Platia Amos. Skrivena je u uvali koju posećuju retki kupači, sa krupnijim šljunkom uglancanim talasima i suncem.

Platia Amos plaža

Kada se od Mirtosa krene ka najvećoj marini, Fiskardu, već posle nekoliko kilometara se nailazi na malo poluostrvo Asos sa istoimenim gradićem. Sa svega stotinak stanovnika, uzanim uličicama, raznobojnim kućama utonulim u ružičaste i crvene bugenvilije i ribarskim brodićima u luci, Asos je kao stvoren za odmor. I kao preslikan iz dečije slikovnice. Glavni skver nosi ime Pariz, u znak zahvalnosti Francuzima koji su posle razornog zemljotresa pomogli da se Asos obnovi. Do ostataka venecijanske tvrđave iz XVI veka, jedne od najvećih tvrđava u Grčkoj, može se doći isključivo pešice, ali je zato nagrada predivan pogled na Asos i deo zapadne obale.

Asos

Najzeleniji grad i najveća marina na Kefaloniji, Fiskardo, prepun je kefalonijskih crnih jela, od kojih su meštani ranije pravili brodove, zbog kojih su se pročuli kod raznih tadašnjih osvajača, a ime je dobio po normandijskom istraživaču, Robertu Giskardu.

Fiskardo

Za ljubitelje plaža sa sitnim peskom i dugačkim plićakom, ka jugu se ređaju jedna za drugom, plaže Makris Gialos, Ai Helis, Megali Petra, Trapezaki i druge. A blizu Liksurija, plaža neobičnog imena Ksi, sa peskom crvene boje, urasla je u stene od gline, čiji se delići mogu odlomiti, jer lekovito deluje na kožu i ublažava reumatske probleme, pogotovo u kombinaciji sa morskom vodom.

Ksi plaža

Skala je jedno od najposećenijih mesta na Kefaloniji, sa dugom šljunkovitom plažom utonulom u borovu šumu kojom odjekuje hor zrikavaca. Kuće u starom selu su nekada bile poređane kao stepenice, pa otuda i naziv, a tu su i ostaci rimske vile sa podnim mozaikom otkrivenim 1957. godine.

Skala

Jedno od glavnih mesta u koje stižu hodočasnici iz cele Grčke, manastir svetog Gerasima, čudotvorca i zaštitnika Kefalonije, najlepši je i najpoznatiji na ostrvu. Odmah pored manastira je i lokalna vinarija sa Robolom, čuvenim kefalonijskim belim vinom. Još jedan biser zapadne obale, manastir Kipurija, dobio je ime po brojnim baštama koje su monasi obrađivali (kipos je na grčkom bašta). Sagrađen je 1750. godine na skoro neverovatnom mestu, 90 metara visokoj litici, a posvećen je Uspenju presvete Bogorodice. Kao i gotovo sve znamenitosti na ostrvu i manastir je pretrpeo mnoga razaranja, a 1964. godine obnovljena je samo crkva. Od 1990. godine, manasirske zgrade je renovirao jedini monah koji tu živi. Pored prelepih ikona koje je moguće videti, ne treba propustiti ni fantastičan zalazak sunca sa manastirske terase.

manastir Kipurija

Turistima se preporučuje i izlet do pećine Drogarati, duboke 40 metara, površine oko 1000 metara kvadratnih, čija je istorija duga 10 miliona godina, a ime je prema legendi dobila po zmaju koji je živeo u njoj. Veoma je akustična, tako da se u njoj povremeno održavaju koncerti klasične muzike. Ukrašena je stalaktitima i stalagmitima koji narastu 1 cm za sto godina. Unutrašnjost pećine je sačuvana i posle zemljotresa 1953. godine, a temperatura u njoj je 18 stepeni i leti i zimi.

Drogarati pećina

Ne treba propustiti ni izlet brodom do susednog ostrva Itake, širom sveta poznatog po Homerovim epovima „Ilijadi“ i „Odiseji“, ali i kao postojbini grčkog heroja Odiseja. Ljubitelji pešačenja uživaće u šetnjama kroz Nacionalni park Enos, na planini obrasloj u četinare, sa najvišim vrhom oko 1700m i obilasku arheoloških iskopina, pećina, srednjovekovnih manastira, venecijanskih palata i ribarskih kućica.

Zbog prelepih obalskih i unutrašnjih delova ostrva koji odišu mirom, Kefalonija može biti raj za savremene Robinzone, ali i mesto uzbudljivog provoda.

• Kefalonija je najveće ostrvo iz grupe Jonskih ostrva, površine 904 kvadratna kilometra, a ima 32 000 stanovnika. Veruje se da je ostrvo nazvano prema mitološkoj figuri Kefalusu, a moguće je i da je ime dobilo zbog izgleda ostrva, pa se naziva i ostrvo sa glavom (kefalo na grčkom znači glava). Odvojeno je od manjeg ostrva Itake na istoku kanalom dužine 8,5km, a širine od 2 do 5km. Prva naselja datiraju od pre više od 1000 godina, a arheolozi otkrivaju ostatke Mikenske kulture. Ostrvo je bilo pod Turcima, zatim Venecijancima i Francuzima, ali i Englezima. 1864. godine Kefalonija je zajedno sa ostalim Jonskim ostrvima pripala Grčkoj.
• Ono što svi želimo da nam se dogodi leti na moru i po čemu ćemo ga pamtiti-sunce, lepo more i plaže, na Kefaloniji je pun pogodak. Preporučuju se specijaliteti od jagnjetine, ribe, naročito lososa na sve načine, paradajza, patlidžana, lisnatog testa i čuvene kefalonijske fete pripremljene od 70% ovčijeg i 30% kozijeg mleka, zatim pile u limunovom soku i zečiji gulaš. Tu je i tradicionalna musaka, a pravi delikates je riganada, svež hleb premazan maslinovim uljem, natopljen sosom od paradajza, posut origanom, sa malo fete odozgo. I, naravno, zalivenim čuvenim belim vinom robola sa Kefalonije, posle čega se i slatkiši od sirovog i ušećerenog badema još lepše tope u ustima.
• Vaš vodič za putovanja
• Lady Yvette